Elcomercio.com.pe ateratako testu honetan hitz egiten digu nola izan dugun eta oraindik jasaten ari garen krisi honek ekarriko duen publizitatea egiteko forma berri bat. Kontsumitzailea erosterako orduan inoiz baino arreta gehiago jarriko du eta enpresa bat saldu nahi badu, zintzotasuna eta transparentzia helarazi beharko du.
EL 2008 FUE UN AÑO DECEPCIONANTE. VIMOS COMO ÍCONOS FINANCIEROS SE DESPLOMARON ANTE NUESTROS OJOS, POR CULPA DE LA AVARICIA DE POCOS. PARA ESTE 2009 LOS EXPERTOS PREDICEN QUE LA BANDERA SERÁ LA HONESTIDAD Y LA TRANSPARENCIA
El año 2008 será tan recordado como 1929: no solo porque en ambos casos la burbuja reventó, sino porque en ellos la falta de regulación permitió que banqueros, corredores y agentes de bolsa, mostraran el peor rostro de la avaricia, inflando, maquillando, adulterando, tergiversando y manipulando cifras; provocando una debacle de valores sin precedentes que parece no terminar.
Para los pesos pesado de la publicidad, como Omnicom, WPP, Publicis, Interpublic, Havas y Aegis, la actividad ha sufrido un descenso desde el segundo semestre del 2008. Los líderes de estos grupos señalan que el sector empezaría a recuperarse a fines del 2009. Sin embargo, para ellos lo más importante es que las empresas que sobrevivan al temporal, apuesten por una comunicación distinta.
La publicidad del 2009 deberá devolverle a los consumidores la confianza, candidez e ingenuidad que tenían frente al mercado antes de Enron, WorldCom, Lehman Brothers, Bear Stearn, Fannie Mae and Freddi Mac o Bernard Madoff; escándalos financieros que dejan una misma moraleja: si los ricos lloran, los pobres se resignan. La corrupción apesta, no es una novedad. Pero esta vez, a diferencia de tantos otros escándalos, nunca habían arrojado la basura tan cerca.
SEIS TENDENCIAS
El 2009 empezó lleno de malos presagios. Sin embargo, el mercado persiste, así como los consumidores (aunque menos), que seguirán comprando productos y servicios (aunque menos). El observatorio Trendwatching, que busca, analiza y define tendencias en consumidores y márketing para desarrollar aplicaciones comerciales, ha señalado que este 2009 serán seis las tendencias globales de comunicación: Nichetributes (hacer productos y servicios relevantes incorporando atributos y rasgos que incorporen valor al estilo de vida del consumidor), Luyoury (el consumidor definirá qué es lujoso, no las marcas), Feedback 3.0 (no investigues al consumidor, sé el consumidor), Econcierge (no solo ser amigable con el medio ambiente sino desarrollar productos y servicios para los ecoconcientes), Mapmania (mapas digitales en todo tipo de plataformas para conectar marcas y consumidores), Happy Ending (será un gran año para las empresas que demuestren que ellas se hacen cargo de: ofrecer respeto y relevancia; escuchar en tiempo real las necesidades y deseos del consumidor, ayudarle a ahorrar y ser ecológico. Si observamos, todas miran al consumidor, no lo hacían las grandes corporaciones, abren sus oídos y sus corazones como nunca antes lo habían hecho.
MÁS TRANSPARENCIA
Si una marca busca consumidores, su bandera será la honestidad. Si aspira a tener reconocimiento, practicará la transparencia. Si espera gustar, deberá ser solidaria. Cualquier firma, corporación o partido político que anhele conquistar consumidores deberá revisar su lista de valores. Hoy, en plena crisis moral del sistema, por más ficticio que parezca, la tendencia es la transparencia.
El intercambio entre empresas y consumidores del que hemos hablado en esta sección está empezando a darse a escala universal. Actualmente, no solo los consumidores más avanzados están a la caza de virtudes o defectos de las marcas más competitivas del planeta. La tecnología ha democratizado la comunicación de las masas a través de los blogs, donde miles de personas comparten valores, críticas y reseñas de productos.
Sin embargo, si bien existen empresas que han comprendido este Feedback 3.0, la mayoría no pasa de la fase 1.0, en la que no han comprendido aún para qué se inventaron los teléfonos. En el 2009, las empresas deberán sumarse a las conversaciones, por lo menos para contar su versión. Páginas como www.aquiennolegustadonofrio.com de D'Onofrio, son el principio de esta tendencia en el mercado local.
Este es el momento para innovar: la escasez de recursos hará que el consumidor se pregunte hasta qué punto un bien material caro y exclusivo lo ayuda a ser feliz. Si las empresas lo comprenden podremos gritar: ¡Feliz 2010!
viernes, 29 de mayo de 2009
domingo, 24 de mayo de 2009
Publizitate sexistari begira
Publizitate sexistarik egiten al da gaur egun? Ohikoa da? Erraz igartzen diogu? Klasean ikusitako 15 iragarkiak Emakundek proposatzen dituen publizitate sexista antzemateko irizpideekin erkatu ditugu. Aleatorioki aukeratutako iragarki horietan sexismorik ikusten al da, neutroak dira edota praktika onak bultzatzen dituzte?
Klasean ikusitako 13 iragarkiak gehi nire kabuz hartutako 2, hauxek dira:
- Gallina Blanca (rico riquísimo)
- LMN
- Intel
- SIMYO
- Euskaltel (erótico)
- Euskaltel TV
- Orangina
- Caja Granada
- Chanel
- Bancaja
- Canal plus (fútbol)
- Coca Cola
- Trina
- Adidas (Zidane)
- McDonals
Klasean iragarki guzti hauek ikusi ostean eta nahikotxo eztabaidatu ondoren, ikusi dugu gehiengo iragarkiak neutroak direla, hau da, ez dute praktika onak ezta txarrak bultzatzen (beti ere emakunde elkartea proposatzen dituen irizpideak kontuan hartuz). Nik pertsonalki, ikusitako iragarkietan ez dut inolako praktika txarrarik ikusten, ezta emakundek salatuko lituzkeen horietan.
Nire ustez, emakunde elkarte hau zorrotzegi jokatzen du. Irizpide hauen inguruan jokatzen dute: kontu hauek salatzekoak izango ziren beraien ustetan:
- anuncios que limitan los espacios y las epectativas de las mujeres.
- anuncios que muestran a las mujeres como seres subordinados de los hombres.
- anuncios en los que las labores domésticas aparecen como exclusivas de las mujeres.
- anuncios que parodian las labores que se realizan en el hogar.
- anuncios en los que el cuerpo o una parte del cuerpo es comparado con el objeto que se promociona sin que guarden relación alguna.
- anuncios en donde la opinión experta aparece exclusivamente en voces de hombres.
- anuncios donde se sobrevalora la belleza de las mujeres sin justificación alguna.
- anuncios en los que se utiliza el género masculino para referirse a ambos sexos excluyendo e invisibilizando a las mujeres: hombre, hijo, los, niño...
Irizpide hauek horrela irakurrita, ondo daudela dirudi, egiten dutena onuragarria dela gizarte berdintsuago bat eratzeko. Hala ere eta beti nire uste apalean, praktikan jartzean, radikalegiak dira eta ikusten dute zeozer, ezer ez dagoen lekuan.
Ikusitako iragarkietatik bi aukeratu ditut. Beste guztiak neutroak edo praktika ona praktikatzen zuten, beraz, hauek eztabaidatik kanpo geratu dira. Adidas eta Canal Plus-ekoak dira eztabaidagarrienak. Bi iragarki hauek emakundek proposatutako irizpide batekin topo egingo luke. Emakundek zera dio: "se denunciaran anuncios donde se limitan los espacios y espectativas de las mujeres". Baliteke beste honen kontra joatea ere: "se denunciaran anuncios en los que se utiliza el género masculino para referirse a ambos sexos excluyendo e invisibilizando a las mujeres: hombre, hijo, chico... Bi iragarki hauetan protagonista guztiak gizonak dira eta ez da inolako emakumerik agertzen eta ezta mentziorik egiten. Gainera Canal Plus-eko iragarkian bakarrik gizonei egiten dio erreferentzia "sientales", "calmales"...etabar.
Lehen aipatu dudan moduan, emakunde radikalegia iruditzen zait askotan eta adibidez bi iragarki hauekin ere. Egia da gizonak agertzen direla bakarrik eta badaudela emakume nahikotxo futbola jarraitzen dutena eta gustatzen zaiena. Hala ere, nire ustez iragarki hauek target bat definitu dute eta berari zuzentzen da, besterik ez.
Seguraski Canal Plus eta Adidas-en kontsumitzaile gehienak gizonak dira eta oraingo honetan beraiei zuzendu nahi izan da. Beraz, hemen salaketa adibidez lekuz kanpo ikusten dut. Ez dut uste iragarki hauek horrela egituratu direla apropos emakumeak gutxiesteko, ezta pentsatu ere.
Beste aldetik, argi utzi nahi dut Emakunderen lana goraipatzen dudala baina ezin dira hain zorrotzak izan. Badaude iragarki asko eta asko egia esan emakumea gutxiesten dituztenak (dolce & gabana edo media mark-ekoak). Hauek argi eta garbi matxismo aztarnak dituzte. Iragarki mota hauen aurrean noski salaketa jarrera hartzen dudala. Baina berriz ere diot, askotan ez dagoen lekuan zerbait ikusten dutela eta nire ustez ez da horrela izaten, jarri ditudan bi adibideen kasu dira adibidez.
Klasean ikusitako 13 iragarkiak gehi nire kabuz hartutako 2, hauxek dira:
- Gallina Blanca (rico riquísimo)
- LMN
- Intel
- SIMYO
- Euskaltel (erótico)
- Euskaltel TV
- Orangina
- Caja Granada
- Chanel
- Bancaja
- Canal plus (fútbol)
- Coca Cola
- Trina
- Adidas (Zidane)
- McDonals
Klasean iragarki guzti hauek ikusi ostean eta nahikotxo eztabaidatu ondoren, ikusi dugu gehiengo iragarkiak neutroak direla, hau da, ez dute praktika onak ezta txarrak bultzatzen (beti ere emakunde elkartea proposatzen dituen irizpideak kontuan hartuz). Nik pertsonalki, ikusitako iragarkietan ez dut inolako praktika txarrarik ikusten, ezta emakundek salatuko lituzkeen horietan.
Nire ustez, emakunde elkarte hau zorrotzegi jokatzen du. Irizpide hauen inguruan jokatzen dute: kontu hauek salatzekoak izango ziren beraien ustetan:
- anuncios que limitan los espacios y las epectativas de las mujeres.
- anuncios que muestran a las mujeres como seres subordinados de los hombres.
- anuncios en los que las labores domésticas aparecen como exclusivas de las mujeres.
- anuncios que parodian las labores que se realizan en el hogar.
- anuncios en los que el cuerpo o una parte del cuerpo es comparado con el objeto que se promociona sin que guarden relación alguna.
- anuncios en donde la opinión experta aparece exclusivamente en voces de hombres.
- anuncios donde se sobrevalora la belleza de las mujeres sin justificación alguna.
- anuncios en los que se utiliza el género masculino para referirse a ambos sexos excluyendo e invisibilizando a las mujeres: hombre, hijo, los, niño...
Irizpide hauek horrela irakurrita, ondo daudela dirudi, egiten dutena onuragarria dela gizarte berdintsuago bat eratzeko. Hala ere eta beti nire uste apalean, praktikan jartzean, radikalegiak dira eta ikusten dute zeozer, ezer ez dagoen lekuan.
Ikusitako iragarkietatik bi aukeratu ditut. Beste guztiak neutroak edo praktika ona praktikatzen zuten, beraz, hauek eztabaidatik kanpo geratu dira. Adidas eta Canal Plus-ekoak dira eztabaidagarrienak. Bi iragarki hauek emakundek proposatutako irizpide batekin topo egingo luke. Emakundek zera dio: "se denunciaran anuncios donde se limitan los espacios y espectativas de las mujeres". Baliteke beste honen kontra joatea ere: "se denunciaran anuncios en los que se utiliza el género masculino para referirse a ambos sexos excluyendo e invisibilizando a las mujeres: hombre, hijo, chico... Bi iragarki hauetan protagonista guztiak gizonak dira eta ez da inolako emakumerik agertzen eta ezta mentziorik egiten. Gainera Canal Plus-eko iragarkian bakarrik gizonei egiten dio erreferentzia "sientales", "calmales"...etabar.
Lehen aipatu dudan moduan, emakunde radikalegia iruditzen zait askotan eta adibidez bi iragarki hauekin ere. Egia da gizonak agertzen direla bakarrik eta badaudela emakume nahikotxo futbola jarraitzen dutena eta gustatzen zaiena. Hala ere, nire ustez iragarki hauek target bat definitu dute eta berari zuzentzen da, besterik ez.
Seguraski Canal Plus eta Adidas-en kontsumitzaile gehienak gizonak dira eta oraingo honetan beraiei zuzendu nahi izan da. Beraz, hemen salaketa adibidez lekuz kanpo ikusten dut. Ez dut uste iragarki hauek horrela egituratu direla apropos emakumeak gutxiesteko, ezta pentsatu ere.
Beste aldetik, argi utzi nahi dut Emakunderen lana goraipatzen dudala baina ezin dira hain zorrotzak izan. Badaude iragarki asko eta asko egia esan emakumea gutxiesten dituztenak (dolce & gabana edo media mark-ekoak). Hauek argi eta garbi matxismo aztarnak dituzte. Iragarki mota hauen aurrean noski salaketa jarrera hartzen dudala. Baina berriz ere diot, askotan ez dagoen lekuan zerbait ikusten dutela eta nire ustez ez da horrela izaten, jarri ditudan bi adibideen kasu dira adibidez.
Azkenik, nire ustez onena elkarte ezberdinetako pertsona batzuk (eta ez bakarrik emakumezkoak, sexu bietakoak, adin ezberdinetakoak, gizarte maila ezberdinekoak…) talde batean elkartu eta zalantzakorrak diren iragarki horiek aztertzea izango litzateke onena. Autokontrol bezalako elkartea bezala baina kontu hauek tratatuko lituzkeenak esklusiboki.
Era berean, kontziente naiz proiektu hau aurrera eramatea nahiko zaila izango litzatekeela, mundu perfectuaren eredua izango litzeteke nolabait.
lunes, 18 de mayo de 2009
Publizitatearen mugak
Klasean publizitatearen efektu “kolateralez” aritu gara. Hain zuzen efektu sozial extra-publizitario hauek direla eta, publizitatearen gaineko kontrola zorrotza da, batez ere Europari dagokionez. Irakurri ezazu Los límites de la publicidad artikulua eta erantzun hurrengo galderei, klasean komentatutakoa kontuan izanda.
1) Zergatik da kaltegarria iragarki bati egindako salaketa, salaketa horrek funtsik ez duenean ere?
Lehengo eta behin, salaketa bat iragarlearen irudi txarra suposatzen du edo dakar. Gainera iragarkia hedabideetatik kanporatzen da eta galera izugarriak dakartza zeren eta badakigu iragarki bat medio masiboetan iragartzea dituen kostu altuak.
Hala ere, gauza hauek kontuan izanda ere, baliteke iragarkia mugatik kanpo egitea nahita. Horrela salaketaren bitartez iragarkia (eta era berean marka) ospea hartu dezake eta errentagarria izan bide hau.
2) Publizitatean murrizten dena, beste edukietan onartuta dago, sexua eta biolentzia kasu. Zer dela eta diskriminazio hau? Orokorrean, zergatik da legea zorrotzago publizitatearekin?
Publizitatearen munduan sexua eta biolentzia erabiltzen dira baina beti ikuslearen arreta erakartzeko eta beste edozer saltzeko, edozein gauza, gai horiekin zerikusirik ez duen edozer saltzeko. Hau ezin da onartu. Badaude iragarkiak non edukiak biolentziazkoak diren baina iragarki hauek biolentzia beraren kontra zuzenduta daude, beraz onartuak.
3) Egileak dioenez, iragartzea debekatuta dagoen hori saldu daiteke. Nola ulertzen duzu paradoxa hau?
Kontraesan handia da baina horrelaxe da. Adibidez alkola edo tabakoa telebistan iragartzea guztiz debekatuta dago eta bi produktu horiek oso errez eros daitezke. Debeku horiekin lortu nahi dan gauza bakarra produktu horiek erostera ez bultzatzea eta helburua da produktu hauen salmenta gutxitzea dirudienez.
4) Zeintzuk dira auto-erregulazioaren abantailak iragarleentzat?
Iragarleak iragarkia ekoitzi baino lehenago, izango den iragarkiaren ideia aurkeztu dezake eta begi-ona izatekotan ideia aurrera eraman eta iragarkia ekoitzi dezake. Auto-erregulazioa autokontrol enpresa edo elkarteak darama. Autokontrol publizitateko arlo guztietako errepresentazioa dauka. Enpresak, agentziak, medioak eta elkarteak parte hartzen dute eta iragarkiak kaleratu baino lehen begi-ona ematen diote edo alde batera uzten dute.
Beraz, abantaila nagusia dirua aurreztea da edo inbertsioa segurua egitea da.
5) Publizitatearen profesioanala (izango) zarenez gero, non kokatzen duzu zeure burua? Protekzionismo osoaren muturrean (publizitate guztia estatuak erregulatuta) edo askatasun osoaren muturrean? Aldatuko zenuke iritziz hiritar sinplearen ikus-puntuan jarrita?
Argi dago ezin daitekela edozer gauza iragarri, beraz, ez dut askatasun osoa defenditzen baina bai askatasun handiaren alde nagoela. Honekin esan nahi dut sexu gordina eta biolentzia gordinatik aparte, beste guztiaren alde nagoela. Gakoa da, zer da niretzat sexu eta biolentzia gordina? eta zuretzat? mugak ez daude ezarrita eta beraz zaila da esatea non kokatuko nintzatekeen. Uste dut hiritarren eskubide guztiak defenditu behar direla eta horren barruan emakumeen eskubideak baina kaleratu ez diren iragarki asko eta asko machista izateagatik nik iragarriko nituzke. Beraz, esan daiteke kontu hau oso subjetiboa dela, batentzat muga hemen egon daiteke eta beste batentzat hurrunago.
Hala ere, Herrialde bakoitzak bere kultura bere legeak... ditu eta beraz publizistek gutxi gora behera badakite nondik dabiltzate mugak. Adibidez ikusi dezakezuen hurrengo bideoan, Europa aldean debekatuta egongo litzateke horrelako zerbait iragartzea hemengo legedia dela eta. Baina baliteke American edo Asiako zenbait herrialdetan, (Alemanian uste dut ere bai) zilegia izango litzateke.
1) Zergatik da kaltegarria iragarki bati egindako salaketa, salaketa horrek funtsik ez duenean ere?
Lehengo eta behin, salaketa bat iragarlearen irudi txarra suposatzen du edo dakar. Gainera iragarkia hedabideetatik kanporatzen da eta galera izugarriak dakartza zeren eta badakigu iragarki bat medio masiboetan iragartzea dituen kostu altuak.
Hala ere, gauza hauek kontuan izanda ere, baliteke iragarkia mugatik kanpo egitea nahita. Horrela salaketaren bitartez iragarkia (eta era berean marka) ospea hartu dezake eta errentagarria izan bide hau.
2) Publizitatean murrizten dena, beste edukietan onartuta dago, sexua eta biolentzia kasu. Zer dela eta diskriminazio hau? Orokorrean, zergatik da legea zorrotzago publizitatearekin?
Publizitatearen munduan sexua eta biolentzia erabiltzen dira baina beti ikuslearen arreta erakartzeko eta beste edozer saltzeko, edozein gauza, gai horiekin zerikusirik ez duen edozer saltzeko. Hau ezin da onartu. Badaude iragarkiak non edukiak biolentziazkoak diren baina iragarki hauek biolentzia beraren kontra zuzenduta daude, beraz onartuak.
3) Egileak dioenez, iragartzea debekatuta dagoen hori saldu daiteke. Nola ulertzen duzu paradoxa hau?
Kontraesan handia da baina horrelaxe da. Adibidez alkola edo tabakoa telebistan iragartzea guztiz debekatuta dago eta bi produktu horiek oso errez eros daitezke. Debeku horiekin lortu nahi dan gauza bakarra produktu horiek erostera ez bultzatzea eta helburua da produktu hauen salmenta gutxitzea dirudienez.
4) Zeintzuk dira auto-erregulazioaren abantailak iragarleentzat?
Iragarleak iragarkia ekoitzi baino lehenago, izango den iragarkiaren ideia aurkeztu dezake eta begi-ona izatekotan ideia aurrera eraman eta iragarkia ekoitzi dezake. Auto-erregulazioa autokontrol enpresa edo elkarteak darama. Autokontrol publizitateko arlo guztietako errepresentazioa dauka. Enpresak, agentziak, medioak eta elkarteak parte hartzen dute eta iragarkiak kaleratu baino lehen begi-ona ematen diote edo alde batera uzten dute.
Beraz, abantaila nagusia dirua aurreztea da edo inbertsioa segurua egitea da.
5) Publizitatearen profesioanala (izango) zarenez gero, non kokatzen duzu zeure burua? Protekzionismo osoaren muturrean (publizitate guztia estatuak erregulatuta) edo askatasun osoaren muturrean? Aldatuko zenuke iritziz hiritar sinplearen ikus-puntuan jarrita?
Argi dago ezin daitekela edozer gauza iragarri, beraz, ez dut askatasun osoa defenditzen baina bai askatasun handiaren alde nagoela. Honekin esan nahi dut sexu gordina eta biolentzia gordinatik aparte, beste guztiaren alde nagoela. Gakoa da, zer da niretzat sexu eta biolentzia gordina? eta zuretzat? mugak ez daude ezarrita eta beraz zaila da esatea non kokatuko nintzatekeen. Uste dut hiritarren eskubide guztiak defenditu behar direla eta horren barruan emakumeen eskubideak baina kaleratu ez diren iragarki asko eta asko machista izateagatik nik iragarriko nituzke. Beraz, esan daiteke kontu hau oso subjetiboa dela, batentzat muga hemen egon daiteke eta beste batentzat hurrunago.
Hala ere, Herrialde bakoitzak bere kultura bere legeak... ditu eta beraz publizistek gutxi gora behera badakite nondik dabiltzate mugak. Adibidez ikusi dezakezuen hurrengo bideoan, Europa aldean debekatuta egongo litzateke horrelako zerbait iragartzea hemengo legedia dela eta. Baina baliteke American edo Asiako zenbait herrialdetan, (Alemanian uste dut ere bai) zilegia izango litzateke.
domingo, 10 de mayo de 2009
Iragarkien elementuak
Klasean 10 spot aztertu ditugu, bakoitza elementu desberdinetan deskonposatu ostean. Argumentuen natura, umorearen erabilera, musika, ospetsuen erabilera, ahotsak… Bete duzun taulari begira, eta jakinda 10 spot ez dela lagin handia, iragarri daiteke joera nagusirik gaur egungo iragargintzan? Bat egiten al du joera horrek klasean azaldutakoarekin? Zerbaitek deitu du zure atentzioa?
Ikusitako iragarkiak:
- Lay’s (La bolsa de la suerte)
- Honda (Ecodesafieinsight)
- Radical (Massive Attack)
- Tesoro Publico (Letras)
- Castilla y León (Tierra de sabor)
- Mecedes-Benz (chocolate)
- Repsol (Gloria)
- Beate Uhse (Child lock)
- Ford (Concesionario)
- Orange (Una y no más)
Iragarkiak aztertu eta gero, argi dago telebista iragargintzan musika eta gizonezko over ahotsa erabiltzearen tendentzia dagoela. Iragarki ia guztiak musika erabiltzen dute. Musikak erritmoa, bizitza eta bizitasuna ematen dio iragarkiari, bai fondoko musika edo baita abesti nagusia izanda ere. Bestalde gizonezko over ahotsa suposatzen dut nolabaiteko tonu fidagarria, sinisgarria gehitzen diola iragarkiari.
Beste alde batetik, aipatu beharra dago gaur egungo iragarkiak ez direla bat ere didaktikoak. Noski iragarkiak saltzeko helburuarekin egiten dira eta ez ezer irakasteko. Ikusitako iragarkietatik bat ere ez da izan didaktikoa.
Umorearen erabilera ez dago oso irekia. Nik esango nuke umorea erabiltzea nahiko zaila delako. Benetan iragarki bat umore ona izatea nahiko zaila da eta iragarki asko eta asko umore txarra erabiltzeagatik gorrotatua izaten da askotan. Hau dela eta, ez da gehiegi erabiltzen nire ustetan behintzat.
Ospetsuen erabilera eskasa da. Behin baino gehiagotan aipatu dugu klasean gutxi gora behera famatuen erabilera iragarkietan %10-20 dagoela. Egia esan famatuen erabilera nire ustez txikia da bai, %20koa baino txikiagoa esango nuke nik. Eta erabiltzerakotan gehienetan gizonezkoak dira,aktoreak eta kirolariak. Emakumeen kasuan, aktoresa edo modeloak izaten dira.
Azkenik, aipatu behar dugu ezbaida gehien sortzen duen elementua: emozionala edo arrazionala? Iragarki gehienak mixtoak dira, hala ere, emozionala erabiltzearen tendentzia hedatuagoa dago. Iragarki arrazional gero eta gutxiago ikusten ditut telebistan eta normala da. Nire ustez, gaur egun arrazoiekin ez zara besteengandik desberdintzen, ez duzu ezer lortuko, beste zerbait eskaini behar da. Gaur egun produktu guztiak antzekoak dira eta gainera asko daude. Beraz ezin dezakezu arudio arrazionalekin hasi zeren eta besteek berdina edo antzekoa eskaini dezakete. Desberdintzeko bihotza hunkitu behar da, ez burmuina. Indar gehiago dauka emozioak arrazionaltasuna baino hori argi eta garbi dago. Esan dudana argitzeko adibide bat jarriko dut.
Autoen merkatuan adibidez, denetariko autoak daude: merkeak, garestiak, deportiboak, handiak, txikiak...eta horretariko kualidade bakoitzeko milaka marka ezberdinetakoa. Beraz, iragartzerako momentuan ezin dezakezu esan autoa merkea dela ze beste horrenbeste merke eta kualidade antzekoekin egongo dira (adibide bat jartzearren). Honen ondorioz, markari beste zerbait erantsi behar zaio, bihotza hunkitu, sentimendu bat sortu, imagina bat. Honela nire ustez ezberdintzeko aukera erreal bat egon badago. Jendea gaur egun emozioz gidatzen da ez ditu gauzak era arrazionalez pentsatzen erosterako momentuan eta beraz, nire ustez hori da ustiatu behar den bidea.
Ikusitako iragarkiak:
- Lay’s (La bolsa de la suerte)
- Honda (Ecodesafieinsight)
- Radical (Massive Attack)
- Tesoro Publico (Letras)
- Castilla y León (Tierra de sabor)
- Mecedes-Benz (chocolate)
- Repsol (Gloria)
- Beate Uhse (Child lock)
- Ford (Concesionario)
- Orange (Una y no más)
Iragarkiak aztertu eta gero, argi dago telebista iragargintzan musika eta gizonezko over ahotsa erabiltzearen tendentzia dagoela. Iragarki ia guztiak musika erabiltzen dute. Musikak erritmoa, bizitza eta bizitasuna ematen dio iragarkiari, bai fondoko musika edo baita abesti nagusia izanda ere. Bestalde gizonezko over ahotsa suposatzen dut nolabaiteko tonu fidagarria, sinisgarria gehitzen diola iragarkiari.
Beste alde batetik, aipatu beharra dago gaur egungo iragarkiak ez direla bat ere didaktikoak. Noski iragarkiak saltzeko helburuarekin egiten dira eta ez ezer irakasteko. Ikusitako iragarkietatik bat ere ez da izan didaktikoa.
Umorearen erabilera ez dago oso irekia. Nik esango nuke umorea erabiltzea nahiko zaila delako. Benetan iragarki bat umore ona izatea nahiko zaila da eta iragarki asko eta asko umore txarra erabiltzeagatik gorrotatua izaten da askotan. Hau dela eta, ez da gehiegi erabiltzen nire ustetan behintzat.
Ospetsuen erabilera eskasa da. Behin baino gehiagotan aipatu dugu klasean gutxi gora behera famatuen erabilera iragarkietan %10-20 dagoela. Egia esan famatuen erabilera nire ustez txikia da bai, %20koa baino txikiagoa esango nuke nik. Eta erabiltzerakotan gehienetan gizonezkoak dira,aktoreak eta kirolariak. Emakumeen kasuan, aktoresa edo modeloak izaten dira.
Azkenik, aipatu behar dugu ezbaida gehien sortzen duen elementua: emozionala edo arrazionala? Iragarki gehienak mixtoak dira, hala ere, emozionala erabiltzearen tendentzia hedatuagoa dago. Iragarki arrazional gero eta gutxiago ikusten ditut telebistan eta normala da. Nire ustez, gaur egun arrazoiekin ez zara besteengandik desberdintzen, ez duzu ezer lortuko, beste zerbait eskaini behar da. Gaur egun produktu guztiak antzekoak dira eta gainera asko daude. Beraz ezin dezakezu arudio arrazionalekin hasi zeren eta besteek berdina edo antzekoa eskaini dezakete. Desberdintzeko bihotza hunkitu behar da, ez burmuina. Indar gehiago dauka emozioak arrazionaltasuna baino hori argi eta garbi dago. Esan dudana argitzeko adibide bat jarriko dut.
Autoen merkatuan adibidez, denetariko autoak daude: merkeak, garestiak, deportiboak, handiak, txikiak...eta horretariko kualidade bakoitzeko milaka marka ezberdinetakoa. Beraz, iragartzerako momentuan ezin dezakezu esan autoa merkea dela ze beste horrenbeste merke eta kualidade antzekoekin egongo dira (adibide bat jartzearren). Honen ondorioz, markari beste zerbait erantsi behar zaio, bihotza hunkitu, sentimendu bat sortu, imagina bat. Honela nire ustez ezberdintzeko aukera erreal bat egon badago. Jendea gaur egun emozioz gidatzen da ez ditu gauzak era arrazionalez pentsatzen erosterako momentuan eta beraz, nire ustez hori da ustiatu behar den bidea.
viernes, 24 de abril de 2009
Inkestaren emaitzak (post-test)
Gaur zuek burututako post-testaren emaitzak aztertu beharko dituzue.
Orokorrean zein izan da kanpainaren inpaktu globala?
Gogoratzen da? Markarekin erlazionatzen da? Ulertzen da? Gustagarria da?
Zeintzuk izan dira iragarkiaren puntu indartsuak eta ahulak?
Post-testaren emaitzak ikusita, kanpaina hobetzeko pistaren bat bururatu zaizu?
Orokorrean iragarkia gogoratua izan da, esan daiteke kobertura altua izan duela. Inkestatuen artean, bakarrik bik ez dute iragarkia gogoratu eta batek ikusi ere egin ez duelako izan da. Beraz, esan dezakegu iragarki hoenk inpaktu altua izan duela.
Gogoratu dutenen artean (ia guztiek) ez dute laguntzarik behar izan, nahiko arin eta erraz gogoratu eta azaldu didate. Guztiei iragarki originala eta entretenigarria iruditu zaie. Hala ere gehienek zihurtatu didate iragarkia gogoratzen zutela Fernando Alonso agertzen delako, kirolaria aipatuta iragarkia gogoratzen zuten.
Honen ondorioz, Fernando Alonso protagonista dela eta guztiek automatikoki erlazionatu dute renault markarekin. Iragarkia ulertzeko erraza eta gustokoa izan dute guztiek.
Iragarkiak duen puntu indartsua argi eta garbi dago Fernando Alonsoren imagina izan dela. Alonso iragarkiaren protagonistatzat edukita, berehala inkestatu guziak Renault markarekin erlazionatu dute. Gainera, Alonso kirolari ospetsua eta onenetarikoa kontsideratua dago Formula 1-ean eta beraz harrera ona sortarazten du.
Honen ondorioz Renault (iragarlea) bere iragarkia gogoraraztea lortzen du eta era berean harrera ona izatea. Nire ustez puntu oso indartsua zeren eta honekin expektatiba altuak egin daitezke eta inpaktu altua espero.
Ahulgunea, izatekotan, insertsioetan egongo litzateke. Iragarki idealaren bila joango bagina insertsio gehiago jarri beharko genuke eta seguraski horrela kobertura %100 izango litzateke. Gelditu zaizkidan bi pertsona horiek seguraski horrela ikusiko luketeela.
Hala ere orokorrean eta post-testa egin ostean emaitzak onak izan direla esan dezakegu, oso onak. Kanpaina hau obetzeko egingo nukeen gauza bakarra ahulgune hori betetzearekin konponduko genuke. Iragarkia interesgarria, harrera ona izan du, gogoratua izan da orokorrean... insertsio gehiago sartuko nituzke, horrela seguraski 100% kobertura lortuko nuke.
Hala ere %80 gelditu nahiz, ez dago bat ere gaizki.
Orokorrean zein izan da kanpainaren inpaktu globala?
Gogoratzen da? Markarekin erlazionatzen da? Ulertzen da? Gustagarria da?
Zeintzuk izan dira iragarkiaren puntu indartsuak eta ahulak?
Post-testaren emaitzak ikusita, kanpaina hobetzeko pistaren bat bururatu zaizu?
Orokorrean iragarkia gogoratua izan da, esan daiteke kobertura altua izan duela. Inkestatuen artean, bakarrik bik ez dute iragarkia gogoratu eta batek ikusi ere egin ez duelako izan da. Beraz, esan dezakegu iragarki hoenk inpaktu altua izan duela.
Gogoratu dutenen artean (ia guztiek) ez dute laguntzarik behar izan, nahiko arin eta erraz gogoratu eta azaldu didate. Guztiei iragarki originala eta entretenigarria iruditu zaie. Hala ere gehienek zihurtatu didate iragarkia gogoratzen zutela Fernando Alonso agertzen delako, kirolaria aipatuta iragarkia gogoratzen zuten.
Honen ondorioz, Fernando Alonso protagonista dela eta guztiek automatikoki erlazionatu dute renault markarekin. Iragarkia ulertzeko erraza eta gustokoa izan dute guztiek.
Iragarkiak duen puntu indartsua argi eta garbi dago Fernando Alonsoren imagina izan dela. Alonso iragarkiaren protagonistatzat edukita, berehala inkestatu guziak Renault markarekin erlazionatu dute. Gainera, Alonso kirolari ospetsua eta onenetarikoa kontsideratua dago Formula 1-ean eta beraz harrera ona sortarazten du.
Honen ondorioz Renault (iragarlea) bere iragarkia gogoraraztea lortzen du eta era berean harrera ona izatea. Nire ustez puntu oso indartsua zeren eta honekin expektatiba altuak egin daitezke eta inpaktu altua espero.
Ahulgunea, izatekotan, insertsioetan egongo litzateke. Iragarki idealaren bila joango bagina insertsio gehiago jarri beharko genuke eta seguraski horrela kobertura %100 izango litzateke. Gelditu zaizkidan bi pertsona horiek seguraski horrela ikusiko luketeela.
Hala ere orokorrean eta post-testa egin ostean emaitzak onak izan direla esan dezakegu, oso onak. Kanpaina hau obetzeko egingo nukeen gauza bakarra ahulgune hori betetzearekin konponduko genuke. Iragarkia interesgarria, harrera ona izan du, gogoratua izan da orokorrean... insertsio gehiago sartuko nituzke, horrela seguraski 100% kobertura lortuko nuke.
Hala ere %80 gelditu nahiz, ez dago bat ere gaizki.
sábado, 18 de abril de 2009
Inkesta
Inkesta: Renault
1.-
Adina:
Sexua:
2.- Autoak gustatzen al zaizkizu? Bai Ez
3.- Azkenaldi honetan kotxe markaren bat ikusi al duzu telebistan iragarrita?zein? (ez badu gogoratzen lagundu, horrela ez bada ere, hemen bukatutzat emango da)
4.- Ze mezu zabaltzen du?
5.- Eta zer adierazi nahi izan da iragarki honekin?
6.- Zein famatu agertzen da?
7.- Zein da iragarkiaren marka?
8.- Adierazi 1 – 10era. (1 ez nago batere ados eta 10 guztiz ados nago)
*gustokoa izan dut
*entretenigarria da
*originala izan da
*famatua gustokoa dut
*zabaldutako ideia era egokian zabaltzen du
*ulertzeko erreza
9.- Irudi ona edo positiboa zabaltzen al du iragarki honek?
1.-
Adina:
Sexua:
2.- Autoak gustatzen al zaizkizu? Bai Ez
3.- Azkenaldi honetan kotxe markaren bat ikusi al duzu telebistan iragarrita?zein? (ez badu gogoratzen lagundu, horrela ez bada ere, hemen bukatutzat emango da)
4.- Ze mezu zabaltzen du?
5.- Eta zer adierazi nahi izan da iragarki honekin?
6.- Zein famatu agertzen da?
7.- Zein da iragarkiaren marka?
8.- Adierazi 1 – 10era. (1 ez nago batere ados eta 10 guztiz ados nago)
*gustokoa izan dut
*entretenigarria da
*originala izan da
*famatua gustokoa dut
*zabaldutako ideia era egokian zabaltzen du
*ulertzeko erreza
9.- Irudi ona edo positiboa zabaltzen al du iragarki honek?
sábado, 11 de abril de 2009
Web 2.0
Hurrengo bideo honetan web 2.0-ri buruzko ekarpenak azaltzen dira. Mundu informatikoan izan duen iraultza eta ekarriko duen guztia. Gainera, azaltzen digu nola teknologia berri honek ohiko publizitatea arriskuan jartzen duen.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)